FAQ Zaloguj
Szukaj Profil
Użytkownicy Grupy
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Rejestracja
Słynni Admirałowie Imperium Galaktycznego
To forum jest zablokowane, nie możesz pisać dodawać ani zmieniać na nim czegokolwiek   Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi
Forum Dark Sith Clan [DSC] Strona Główna » ..::SITH::.. » Słynni Admirałowie Imperium Galaktycznego
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
DarthSenth
ADEPT



Dołączył: 24 Mar 2007
Posty: 107
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5

Skąd: ADMIRAŁ FLOTY SITHÓW

 Post Wysłany: Śro 7:04, 18 Kwi 2007    Temat postu: Słynni Admirałowie Imperium Galaktycznego

Admirał Piett

Piett urodził się na Axxili położonej w Zewnętrznych Rubieżach. Kiedy wstąpił do Akademii Imperialnej, był jednym z najlepszych kadetów, a gdy ją kończył w wieku 26 lat miał już stopień porucznika. Po swoim zaciągnięciu się do Floty Imperialnej Piett został dowódcą floty antypirackiej, która patrolowała jego rodzinny sektor, który stał się najbardziej wolnym od piratów sektorem w Zewnętrznych Rubieżach. Darth Vader powierza kapitanowi Piettowi dowodzenie Gwiezdnego Niszczyciela Oskarżyciel, pod Admirałem Griffem. Kiedy Griff zginą na Yavin IV podczas ewakuacji Sojuszu Rebeliantów, Piett został mianowany kapitanem Gwiezdnego Superniszczyciela Egzekutor flagowej jednostki Lorda Vadera, na miejsce jego dotychczasowego dowódcy Kapitana Ozzela, który został awansowany na admirała.

Trzy lata po Bitwie o Yavin, kapitan Piett i jego załoga otrzymuje transmisje od sondy zwiadowczej na Hoth o odnalezieniu ukrytej bazy Rebeliantów. Piett miał pewność, że Darth Vader będzie na mostku przed poinformowaniem o odkryciu zwierzchnika. Jak oczekiwał Admirał Ozzel uznał transmisje jako zakłócenia, a nie bazę Rebeliantów, jedynie Lord Vader miał możliwość zmienienia jego decyzji. Mroczny Lord Sithów po zapoznaniu się z informacjami nie tracił czasu, wydał rozkaz aby Eskadra Śmierci udała się do systemu Hoth.

Flota wyszła jednak z nadprzestrzeni za blisko planet i Rebelianci mieli możliwość ich wykrycia, co dało im możliwość włączenia osłon uniemożliwiając bombardowanie planety z orbity. Ozzel został uduszony przez Vader za swoją niekompetencje, a Piett na jego miejsce został awansowany na admirała (załoga zaczęła robić zakłady, jak długo Piett pozostanie przy życiu). Gdy generał Maximilian Veers zajął bazę Rebeliantów, Sokół Millenium zdążył uciec. Vader nakazał flocie ścigać nawet gdy wleciał on w pole asteroid.

Podczas poszukiwań Sokoła, niszczyciel Mściciel odnalazł ich, jednak po jednym z manewrów niepostrzeżenie zniknęli. Łowca nagród Boba Fett, wynajęty przez Vadera, podążył za Sokołem który podczepił się do Mściciela. Fett podążył za nimi docierając na planetę Bespin. Gdy Han Solo, Leia Organa, oraz Chewbacca byli oprowadzani przez Lando Calrissiana, inżynierowie Pietta dezaktywowali napęd nadprzestrzenny w Sokole Millenium. Jednak podczas ucieczki z planety R2-D2 ponownie włączył napęd co pozwolił im na ucieczkę. Jednak Piett za tę klęskę nie został ukarany przez Vadera.

Rok później Piett dowodził flotą Imperium w Bitwie o Endor. Gdyby chciał, Piett mógłby w łatwy sposób zniszczyć flotę Sojuszu Rebeliantów, jednak Imperator Palpatine wydał rozkaz pozostania na pozycjach i powstrzymywania ich jedynie przed ucieczką, aby mogli być zniszczeni przez super laser z drugiej Gwiazdy Śmierci. Plan Imperatora okazał się nieskuteczny, Rebelianci ruszyli do ataku na gwiezdne niszczyciele. Taka taktyka okazała się fatalna dla rebeliantów, jednak uniemożliwiła strzelanie do nich z super lasera w obawie o zniszczenie floty Imperium przemieszanej z statkami Rebeliantów.

Podczas bitwy, Admirał Ackbar wydał rozkaz wszystkim statkom rebeliantów skoncentrowania ognia na Egzekutorze, co doprowadziło do tymczasowego przeciążenia osłon. Umożliwiło to dwóm A-wingom na zniszczenie jednego z generatorów pola mostka dowodzenia, obniżając tym samym ochronę osłon w tym miejscu. W odpowiedzi na uszkodzenie osłon Piett rozkazał bateriom turbolaserów wzmocnić siłę ognia. Było jednak za późno w tym samym momencie niesprawny A-wing pilotowany przez Arvela Crynyda dokonał lotu kamikaze i wleciał w mostek zabijając całą znajdującą się tu załogę wraz z Admirałem Piettem i Kapitanem Gherantem. Zniszczenie mostka doprowadziło do zderzenia okrętu z Gwiazdą Śmierci zanim załoga z drugiego centrum dowodzenia zdążyła zareagować.

-------------------------------------------------------------------------------------

Wielki Admirał Thrawn

Thrawn był oficerem Chissańskiej Obronnej Floty Ekspansywnej. Kilka lat przed bitwą o Yavin przyczynił się do zniszczenia na Nieznanych Terytoriach Misji Międzygalaktycznej - wielkiej ekspedycji Republiki, mającej wyruszyć poza znaną galaktykę. Dowodząc niewielką i znacznie słabszą eskadrą chissańską Thrawn najpierw zaatakował i rozbił siły wysłane potajemnie przez Palpatine'a celem zniszczenia tej ekspedycji, a następnie, przekonany przez ocalałego dowódcę, zaatakował i zniszczył statek Misji.

Za działania te został zdegradowany i wyrzucony z Floty. Jego geniusz taktyczny sprawił jednak, że wkrótce został protegowanym kilku imperialnych dostojników (w tym Wielkiego Moffa Tarkina), co pozwoliło mu na ukończenie w trybie indywidualnym Akademii Imperialnej, a potem wstąpienie do Marynarki Imperialnej, gdzie jako jedyny nie-człowiek dosłużył się stopnia Wielkiego Admirała.

Pozornie znalazłszy się w niełasce w wyniku zakulisowych działań na dworze Imperatora, wysłany został przez Palpatine'a ponownie na Nieznane Terytoria. Później działał także okazjonalnie na obszarach Imperium, będąc m.in. głównym architektem pogromu rebeliantów pod Derrą IV, jak również w latach 3-4 ABY prowadząc kampanię przeciwko przywódcy nieudanego zamachu stanu - admirałowi Zaarinowi. Po klęsce pod Endorem znów usunął się ze znanych obszarów Galaktyki (utrzymując jednak aż do upadku Coruscant łączność z tamtejszym rządem), aż do swojego powrotu około 9 lat po bitwie o Yavin.

Imperium zastał w stanie rozpadu, rządy nad galaktyką sprawowała już Nowa Republika. Jako najwyższy stopniem oficer podjął się misji odzyskania władzy nad galaktyką, przejmując dowodzenie nad siłami ocalonymi i zebranymi przez kapitana Pellaeona. Dzięki talentowi strategicznemu i taktycznemu udało mu się zagrozić bezpośrednio rządom Republiki i odzyskać wiele systemów gwiezdnych. Zwerbował do pomocy upadłego Jedi Joruusa C'baotha, znalazł skuteczne zastosowanie dla generatorów pola maskującego a także wprowadził kilka nowych taktyk walki w przestrzeni kosmicznej. Jego flota została jednak pokonana podczas mającej być ostateczną pułapką na siły Republiki bitwy o Bilbringi, a on sam zginął, zabity przez swego ochroniarza.

-------------------------------------------------------------------------------------

Admirał Daala

Daala jako jedna z niewielu kobiet ukończyła (z bardzo dobrym wynikiem) elitarną akademię wojskową na Caridzie. Z powodu szowinizmu panującego w imperium bardzo często była pomijana przy awansach czy nagrodach. Zmieniło się to, gdy jej talent strategiczny zauważył Wielki Moff Tarkin. Podniósł ją do stopnia admirała i powierzył jej dowództwo nad czterema Gwiezdnymi Niszczycielami - Bazyliszkiem, Gorgoną, Hydrą i Mantikorą - jak również nad ochroną tajnego imperialnego laboratorium, gdzie miedzy innymi powstawały plany budowy Gwiazdy Śmierci, Niszczycieli Światów i Pogromcy Słońc.

Daala i Tarkin zostali kochankami, co w połączeniu z późniejszą wyjątkowo niską skutecznością działań Daali dało wśród fanów Gwiezdnych Wojen początek wzmiankom o "robieniu kariery przez łóżko". Gdy plotka o romansie Daali i Tarkina rozeszła się wśród oficerów imperialnych, Tarkin osobiście ukarał winnego żołnierza, wystrzeliwując go w przestrzeń kosmiczną w kombinezonie próżniowym. Jego los oraz wrzaski, transmitowane na żywo przez interkom okrętu, miały być przykładem dla potencjalnych plotkarzy.

Po powrocie z Laboratorium Otchłani w około 7 lat po Bitwie o Endor, Daala usiłowała odbudować dawną potęgę Imperium, jednakże jej plany zniweczyli bohaterowie Republiki - Han Solo, Chewbacca, Admirał Ackbar oraz młodociany Rycerz Jedi, Kyp Durron. Bilans walk był wybitnie niekorzystny dla Daali - utraciła ona trzy z czterech niszczycieli, jak również dopuściła do wykradzenia Pogromcy Słońc przez Kypa Durrona i do jego późniejszego zniszczenia przez Republikę.

Po ucieczce do Głębokiego Jądra Galaktyki, Daala skoncentrowała się na ponownej unifikacji Imperium. Widząc, że metody dyplomatyczne nie przynoszą rezultatów, Daala zgromadziła wszystkich wodzów Imperium na Latarni Tsoss pod pozorem rozmów dyplomatycznych. Po wielu godzinach bezsensownych kłótni, utarczek słownych i chaotycznych dysput, zrezygnowana Daala wprowadziła w życie plan B - do uszczelnionego pokoju w którym obywało się spotkanie wpuściła trujący gaz. Rezultatem tego była śmierć wszystkich obecnych - poza samą Daalą, która na krótko przed egzekucją założyła maskę przeciwgazową. W ten sposób Daala przejęła całkowitą kontrolę nad siłami Imperium, stając się de facto głową rządu Resztek Imperium.

Zjednoczona flota Imperium, składająca się, między innymi, z flotylli 45 niszczycieli typu Imperial i ponad setki Victory, jak również z jednego superniszczyciela, Niewidzialnego Młota, rozpoczęła serię ataków skierowanych przeciwko światom Republiki. Jej ostatecznym celem była Akademia Jedi na lesistym księżycu Yavin IV. Pomimo gigantycznej przewagi, flota Daali została rozbita, a sam Niewidzialny Młot, poważnie uszkodzony przez byłą Jedi, Callistę, uległ zniszczeniu w atmosferze gazowego giganta.

Sama Daala zdołała uciec z pokładu skazanego na zagładę okrętu. Uratowana przez ocalałe niszczyciele, zdruzgotana porażką Daala przekazała dowodzenie nad całością floty Imperium swojemu zastępcy, Wiceadmirałowi Pellaeonowi. Nowa Republika uznała, że admirał poległa w bitwie.

-------------------------------------------------------------------------------------

Wielki Admirał Pallaeon

Pellaeon urodził się na Korelii, ale gdy był dzieckiem jego rodzina przeprowadziła się na Coruscant, która była jego domem do wczesnych lat młodzieńczych.

Mając piętnaście lat, Pellaeon skłamał na temat swojego wieku, by wstąpić do Akademii Raithal. Po ukończeniu studiów zaczął pracę w Departamencie Sądowniczym Floty i był postrzegany jako jedne z najbardziej obiecujących oficerów. Po wspaniałej akcji zatrzymania piratów na Gavryn, Pellaeon szybko awansował. 27 BBY był wystarczająco wysoko postawiony, by słyszeć pogłoski o Pozagalaktycznym Locie i zniknięciu Jorusa C'baotha. Mniej więcej w tym samym czasie, prawdopodobnie walczył przeciwko mentalnie niezrównoważonym, zbyt szybko wyrosłym klonom, w kampanii która była uważana za pierwszą Wojnę Klonów.

Pellaeon służył w armii podczas kolejnych konfliktów z Separatystami. Podczas bitwy o Merson, Pellaeon był kapitanem republikańskiego statku klasy Aklamator. Dowodził flotą Republiki na Mersonie, zarządzając taktyczny odwrót wobec przytłaczającej przewagi sił Separatystów. Spowodowało to śmierć przebywającego na planecie Mistrza Jedi Ronhara Kima i jego Padawana, Tap-Nar-Pala.

Gdy nastał Nowy Porządek, Pellaeon kontynuował swoją służbę w Imperialnej Marynarce. Mógł brać udział w imperialnych represjach na Kashyyyku i zniewalaniu populacji Wookieech. Ostatecznie został przydzielony na Gwiezdny Niszczyciel Chimera jako członek dowództwa, gdzie wypracował sobie awans do rani kapitana, co oznaczało, że był drugą osobą w hierarchii dowodzenia na statku. Chimera brała udział w działaniach floty podczas bitwy o Endor. Wtedy Pellaeon przejął kontrolę nad statkiem, gdy komandor został zabity. Po śmierci Imperatora Palpatine'a, Egzekutora Dartha Vadera i jego zastępcy, admirała Pietta oraz schwytaniu wielkiego admirała Teshika, Pellaeon zarządził przegrupowanie Floty Imperium na Annaj. Pellaeonowi nie udało się utrzymać całej floty, gdyż admirał Harrsk, oburzony wezwaniem kapitana, zabrał swoje siły do Głębokiego Jądra, stając się w ten sposób pierwszym samodzielnym lordem. Pellaeon przekazał dowóWdztwo na flotą stacjonującą na Annaj admirałowi Prittickowi, ale z nieznanych przyczyn Prittick nie przyjął dowództwa floty, która powróciła pod rozkazy Pellaeona. W swojej flocie Pellaeon pozostał wierny hierarchii dowodzenia Imperium, najpierw służąc pod rozkazami Wielkiego Wezyra Sate'a Pestage'a, a po morderstwie Pestage'a, Dyrektora Imperialnego Wywiadu Ysanny Isard.

Po bitwie o Endor, Pellaeon usiłował połączyć części floty, by stworzyć zjednoczony front przeciwko Sojuszowi Rebeliantów i jego następczyni, Nowej Republice. Jednakże brak stopnia komandora uniemożliwiało mu skuteczne działanie. Sytuacja taka trwała aż do powrotu wielkiego admirała Thrawna z Nieznanych Regionów. Kiedy Chiss wybrał Chimerę na swój okręt flagowy, Pellaeon został szefem załogi i kapitanem. Pellaeon był znany z krytykowania decyzji Thrawna jako sprzeczne z tradycją, zwłaszcza jego przywiązanie do luksusu na pokładzie Chimery jak też zwyczaj spędzania przez Thrawna dużej ilości czasu na medytacjach o dziełach sztuki. Pomimo obaw Pellaeona, później już jako wielki admirał on także miał swoje nawyki i zwyczaje. Jedną z najważniejszych rzeczy, których Pellaeon nauczył się od Thrawna było karanie tylko tych, którzy naprawdę zasłużyli na karę, odkładanie na bok osobistej dumy i wycofywanie się, gdy przegrana była oczywista oraz nagradzanie zamiast karania podwładnych.

Jego plany przywrócenia Imperium zostały brutalnie zdruzgotane podczas bitwa o Bilbringi gdzie wielki admirał Thrawn został zamordowany przez swojego ochroniarza rasy Noghri. Bez dowództwa Thrawna, Pellaeon nie czuł się na siłach by doprowadzić bitwę do końca - zdecydował się porzucić stocznię na Bilbringi i zarządził odwrót oraz przegrupowanie na granicy Nieznanych Regionów.

Po ucieczce w pobliże Nieznanych Regionów, siły Pellaeona udały się do Głębokiego Jądra, gdzie połączyły się z flotą z Byss. Nie wiedząc o klonie Palpatine'a, walczył razem z lordami wtajemniczonymi w powrót Imperatora, takimi jak Harrsk, Delvardus i Teradoc. Brał udział w kampaniach przeciwko Nowej Republice, ostatecznie tracąc Chimerę podczas zdobywania Duro (była to jedna z Operacji Szarej Ręki). Po pokonaniu odrodzonego Imperatora, Pellaeon - teraz już wice admirał - był ponownie zmuszony do ucieczki w Głębokie Jądro, tym razem dołączając do sił wysokiego admirała Teradoca, jednego z wielu lordów walczących przejęcie władzy w Imperium. Dowodził flotyllą czerwonych Gwiezdnych Niszczycieli typu Victory, którymi dowodził z pokładu 13X. Kiedy admirał Daala niespodziewanie zdradziła Najwyższego Lorda Harrska w zamian za rozmowy pomiędzy zwaśnionymi stronami, Pellaeon zgodził się jej pomóc. Ostatecznie straciła Harrsk i Teradoc, razem z innymi jedenastoma lordami. Daala, która miała teraz rzeczywistą władzę w Imperium uczyniła Pellaeon jej zastępcą, powierzając mu dowodzenie armadą siedemnastu - z czterdziestu pięciu - Gwiezdnych Niszczycieli i zadanie zaatakowania Praxeum Jedi na Yavinie IV. Siły Pellaeona miały stanowić awangardę dla sił szturmowych Gwiezdnego superniszczyciela Niewidzialnego Młota i kampanii przeciwko Nowej Republice. Plany te zostały udaremnione, kiedy adeptom Jedi udało się uszkodzić flotę Pellaeona i zniszczyć Niewidzialny Młot.

Pokonana, Daala przekazała dowodzenie Pellaeonowi, jednocześnie awansując go do rangi admirała i na stanowisko Najwyższego Komandora Floty Imperium. Dostrzegając, że Głębokie Jądro nie jest dłużej użyteczne, zabrał flotę na serię całkiem udanych akcji przeciwko Nowej Republice z zamiarem ustanowienia Resztek Imperium 13 ABY. W końcu udało mu się pozyskać bogate w surowce Środkowe i Zewnętrzne Rubieże, a także sektor znany jako Resztki Imperium. Najbardziej sławna bitwa to bitwa o Ordinę, podczas której Pellaeon i jego flota zmierzyli się z generałem Wedgem Antillesem, Lusanyką i Eskadrą Łotrów. Chociaż Pellaeon udało się stworzyć nowoczesne Resztki Imperium, stracił on dużą część swojej floty. 19 ABY Nowa Republika przejęła prowadzenie i wygnała Pellaeon i jego Resztki do ośmiu niewielkich sektorów z Zewnętrznych Rubieżach.

Podczas swoich kampanii Pellaeon udało się odzyskać Chimerę podczas bitwy o Gravlex Med. Naprawił ją i uczynił z niej swój okręt flagowy. Mniej więcej w tym samym czasie w uznaniu jego zasług Rada Moffów awansowała go do rangi Admirała Floty i oferując mu miejsce w Radzie. Pellaeon udowodnił iż był uczniem Thrawna, kiedy zdecydował się wycofać się z walki z góry skazanej na przegraną i zaproponował zawarcie pokoju między Imperium i Nową Republiką. Jeszcze raz udowodnił swoją mądrość, kiedy pozwolił podwładnemu, kapitanowi Ardiffowi z Chimeryzakwestionować jego ocenę sytuacji i nawet go za to nie ukarał. Pomimo swojej pozycji, Pelleanowi nie udało się przekonać wszystkich do utrzymania pokoju. Disra, moff z Sektora Braxant, wymyślił podstęp aby przejąć władzę: zatrudnił oszusta, który udawał Thrawna. Choć intryga była dobrze zaplanowana szybko została zdemaskowana przez obie strony konfliktu i zakończyła się podpisaniem przez Pellaeona traktatu pokojowego z Prezydentem Nowej Republiki Poncem Gavrisomem na pokładzie Chimery 19 ABY. Był to koniec Galaktycznej Wojny Domowej. Jakiś czas później, w uznaniu jego służby i wierności Imperium, Moffowie podnieśli go do rangi wielkiego admirała.

Po zawarciu pokoju między Resztkami Imperium a Nową Republiką, Pellaeon pozostał dowódcą Imperialnej Floty. Jako najwyższy dowódca wojskowy w Imperium był głównym doradcą Rady Moffów, ciała zarządzającego Imperium. Podczas inwazji Yuuzhan Vongów 25 ABY, wykorzystał swoje wieloletnie doświadczenie i nauki Thrawna prowadząc Flotę ramię w ramię z dawnymi wrogami, przekonując moffów, że zrobiłby niezależnie od ich poparcia i że Flota pójdzie za nim gdziekolwiek tylko on zapragnie. Choć po bitwie o Ithor, Pellaeon został zmuszony do wycofanie się do Przestrzeni Imperium, aby zapobiec przed wybuchem powstania. Kiedy Leia Organa Solo przybyła na Bastion po bitwie o Borleias, Pellaeon dał jej mapy nadprzestrzeni w zamian za informacje o yammosku. Kiedy dostrzegł jak wielkim zagrożeniem są Yuuzhan Vongowie, moffowie nie zgodzili się na przyłączenie się do Nowej Republiki.

Sytuacja zmieniła się po bitwie o Bastion. Yuuzhan Vongowie wysłali małe, ale znaczące siły, który miały zniszczyć imperialnych. Pellaeon otarł się o śmierć, kiedy koralowy skoczek staranował mostek Chimery - został uratowany dzięki staraniom Uzdrowicielki Jedi, Tekli, choć co końca życia będzie lekko utykał. Pellaeon odzyskał zdrowie na tyle, by poprowadzić Marynarkę podczas bitwy o Borosk ciągle przebywając w zbiorniku z bactą. Po bitwie o Borosk, Pellaeon powiadomił Radę Moffów iż zamierza się przyłączyć do Galaktycznej Federacji Niezależnych Sojuszy (uprzednio: Nowa Republika) aby pokonać Yuuzhan Vongów i że rada albo poprze jego decyzję albo on zabierze Imperialną Marynarkę z Przestrzeni Imperium. Wielki admirał Pellaeon okazał się być godnym następcą Thrawna. Odnosił zwycięstwo za zwycięstwem w walce z siłami komandora B'shitha Vorrika, skierowanymi przeciwko Imperium. Dowodził siłami Imperium gdy te wspomagały Galaktyczny Sojusz podczas odbijania okupowanej przez wroga Coruscant. Razem, Imperium i Sojusz, pokonały najeźdźców i przywróciły pokój w Galaktyce.

Po zakończeniu wojny, Gilad Pellaeon podarował Hanowi i Leii jedno dzieło sztuki z kolekcji wielkiego admirała Thrawna, Zmierzch Killika, alderaański mcho-obraz, który Solo próbował wcześniej odzyskać.

Kiedy Pellaeon został dowódcą Floty Imperium 30 ABY, pojawiło się pytanie jak długo będzie pełnił tą funkcję. Poprzez sprzymierzenie się z "Rebeliantami" stał się niepopularny wśród moffów, choć nie wiadomo co sądzili o nim obywatele i są dowody na to, iż Armia Imperium była wobec niego wyjątkowo lojalna. Krótko po zakończeniu wojny z Yuuzhan Vongami, Gilad przeszedł na emeryturę i zrezygnował ze wszystkich pełnionych funkcji.

Jednak po śmierci Siena Sovva 36 ABY, został poproszony przez Prezydenta Galaktycznego Sojuszu, Cala Omasa, o objęcie tymczasowego dowództwa nad Siłami Obrony Sojuszu Galaktycznego dopóki nie zostanie wybrany nowy. Pellaeon przyjął tą propozycję i dowodził siłami Galaktycznego Sojuszu podczas Wojny Roju. Pellaeon pełnił swoją funkcję tak dobrze, że Cal Omas mianował go stałym Najwyższym Komandorem. Podczas negocjacji z Aidelą Saxan 40 ABY, przeżył próbę zabójstwa zorganizowaną przez Thrackana Sal-Solo. Ani Saxan, ani dubler Pellaeona (który uczestniczył w spotkaniu w pałacu) nie mieli tyle szczęścia. Niedługo po tym wydarzeniu Gilad zrezygnował z pełnionej funkcji, zdegustowany pomysłem powołania Straży Sojuszu Galaktycznego. Jego stanowisko zajęła Cha Niathal.

Pojawia się pytanie, czy Pellaeon nie miał nieślubnych dzieci, gdyż sugerowano iż późniejszy komandor Mynar Devis może być synem Pellaeona.

130 lat po bitwie o Yavin, Pellaeon został uhonorowany poprzez Imperium Galaktyczne stworzeniem statku Gwiezdnego Niszczyciela klasy Pellaeon.

-------------------------------------------------------------------------------------


Post został pochwalony 0 razy
 Powrót do góry »
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Forum Dark Sith Clan [DSC] Strona Główna » ..::SITH::.. » Słynni Admirałowie Imperium Galaktycznego
To forum jest zablokowane, nie możesz pisać dodawać ani zmieniać na nim czegokolwiek   Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach




Solaris phpBB theme/template by Jakob Persson
Copyright © Jakob Persson 2003

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2002 phpBB Group